Περιγραφή
Μπεστ σέλερ των New York Times και Wall Street Journal
Καλύτερο Βιβλίο για το 2022 : Financial Times – Economist – Fast Company
Από έναν εκ των κορυφαίων οικονομολόγων παγκοσμίως, μια μεγάλη αφήγηση του αιώνα που μας έκανε πιο πλούσιους από ποτέ, κι ωστόσο μας άφησε ανικανοποίητους.
Πριν από το 1870, η ανθρωπότητα ζούσε σε φρικτή φτώχεια. Κι έπειτα ήρθε μια μεγάλη μεταβολή: πολλαπλασιάστηκαν οι τεχνολογικές μας δυνατότητες και μεταμορφώθηκε η οικονομία. Οι πρόγονοί μας θα υπέθεταν ότι θα χρησιμοποιούσαμε αυτές τις δυνάμεις για να φτάσουμε στην ουτοπία. Δεν έγινε όμως έτσι. Μετά το τέλος του διαστήματος 1870-2010, ο κόσμος είδε μπροστά του την υπερθέρμανση του πλανήτη? την οικονομική ύφεση, την αβεβαιότητα, και την ανισότητα? και την ευρεία απόρριψη του status quo.
Στο βιβλίο αυτό ο οικονομολόγος Bradford DeLong αφηγείται την ιστορία της εμφάνισης αυτής της πρωτόγνωρης έκρηξης του υλικού πλούτου, του πώς μεταμόρφωσε την υφήλιο, και των λόγων που απέτυχε να μας οδηγήσει στην ουτοπία. Με απίθανο εύρος και φιλοδοξία, φανερώνει ότι ο περασμένος αιώνας δεν ήταν τόσο μια θριαμβευτική πορεία προόδου όσο ένας αργός βηματισμός προς τη σωστή κατεύθυνση.
Μια προκλητική νέα ερμηνεία της παγκόσμιας ιστορίας, που αποκαλύπτει πώς η εκρηκτική ανάπτυξη του «μακρύ» εικοστού αιώνα (1870-2010) δημιούργησε πλεονάσματα τροφής, ενδυμάτων, και στέγης για πρώτη φορά στην ιστορία και έδωσε τέλος σε αιώνες ολόκληρους εκτεταμένης φτώχειας – κι ωστόσο απέτυχε να φέρει διαρκή ανθρώπινη ευτυχία. Το δίδαγμα του εικοστού αιώνα, ισχυρίζεται ο DeLong, είναι ότι η οικονομική βελτίωση έχει σημασία, αλλά η οικονομία της αγοράς από μόνη της δεν αρκεί: για να οικοδομήσουν έναν πραγματικά ανθρώπινο κόσμο, οι κυβερνήσεις πρέπει να είναι επιδέξιες στη διαχείριση, ενίοτε με τρόπο έντονο.
Καθώς μπαίνουμε σε μια ακόμα πιο αβέβαιη νέα εποχή, πρέπει να δώσουμε βάση στα διδάγματα του μακρύ εικοστού αιώνα που μόλις πέρασε (τη σημασία της οικονομικής βελτίωσης, τη δύναμη αλλά και τα όρια των αγορών, αλλά και την κρισιμότητα της ικανής κυβερνητικής διαχείρισης, μεταξύ άλλων) αν θέλουμε να ελπίζουμε έστω ότι ο αργός βηματισμός προς τα μπρος θα συνεχιστεί.
