Περιγραφή
…Ε, λοιπόν κι εγώ ήθελα ένα επάγγελμα που ο κόσμος να μην το έχει για τόσο τίμιο, όσο τουλάχιστον το επάγγελμα του γιατρού, του δικηγόρου, του μηχανικού, του τραπεζίτη κι αυτού ακόμα του εμπόρου. Αν μπορούσα, θα ‘παιρνα και χειρότερο. Το πιο άτιμο δε θα με φόβιζε. Γιατί είχε αρχίσει από τότε να ριζώνει μέσα μου η ιδέα πως η τιμή είναι ολωσδιόλου άλλο πράγμα, άσχετο – ένα πράγμα τόσο βαθύ, τόσο ψυχικό, τόσο ατομικό, ώστε να μπορεί κανείς και στο πιο άτιμο επάγγελμα να είναι ο πιο τίμιος άνθρωπος του κόσμου…
«…Εγώ γράφω διηγήματα για τον κόσμο, και θέλω να τα χαίρεται ο κόσμος. Ο κόσμος με νιώθει, ο κόσμος με διαβάζει, ο κόσμος με αγοράζει. Μου αρέσει κάθε μου γραφτό, να είναι στη μορφή του τόσο απλό, ώστε με την ίδια σχεδόν άνεση να μπορεί να το διαβάζει κι ένας μαθητής του Γυμνασίου και ο κύριος Παλαμάς. Δεν αγαπώ τα σύννεφα και τα σκοτάδια· με τραβά περισσότερο η ξαστεριά, το φως. Εσπούδασα μαθηματικά στα νιάτα μου, κι εσυνήθισα να λέγω τα πράγματα απλά, καθαρά και ξάστερα». (Γρηγόριος Ξενόπουλος, από την παρουσίαση της έκδοσης)
