Περιγραφή
Το πνευματικό τούτο πόνημα είναι καρπός αγάπης βαθειάς στον τόπο που μέ γέννησε, το Βαρβάσι της Χίου, και αφιέρωμα ιερό στα αγιασμένα χώματα των γονιών μου, τον Τσεσμέ της Μικρασίας.
Τα θρησκευτικά σύμβολα, τα ήθη και τα έθιμα της Ιωνικής Πατρίδας, αυτά τα ανθρωπιστικά και πολιτιστικά αγαθά, τα μόνα που κατάφεραν να μεταφέρουν οι γονείς μας κατά την οδυνηρή συμφορά του 1922, ένωσαν τον παρελθόν του Μικρασιατικού Συναξαρίου με το έμψυχο παρόν της προσφυγικής κοινότητας του Βαρβασιού. Στην κοινότητα αυτήδεσπόζει το θρησκευτικό κέντρο του Ιερού Ναού του Αγίου Χαραλάμπους, του μεγαλομάρτυρα τησ πονεμένης Ρωμιοσύνης, μέσα και γύρω από το οποίο, πρόσωπα και καταστάσεις σμίλεψαν τη σφραγίδα της χιωτομικρασιατικής ταυτότητάς μου.