Περιγραφή
“….εν τούτοις όσον και αν αξίζει να χαιρώμεθα δια το απαράμιλλον μεγαλούργημα του σύγχρονου ελληνικού εφοπλισμού, άλλο τόσον επιβάλλεται να ανησυχούμε δια την στερέωσιν και διατήρησίν του. Εάν ο εκ των δαφνών ηδονισμός εμποδίση την ανησυχίαν προς περιφρούρησιν του τροπαίου, θα έλθη ημέρα -μη γένοιτο- να δειχθή ότι εκτιμήσαμεν καλλιμάρμαρον κρήνην εις τα Άβδηρα. Οι Αβδηρίται, πρόγονοί μας εκ Μακεδονίας, εδαπάνησαν κόπους και χρήματα, δια να διακοσμήσουν την πλατείαν της πόλεως των με πολυτελήν κρήνην, παριδόντες το γεγονός ότι η πόλις των ήτο άνυδρος και συνεπώς περιττή η κρήνη. Έκτοτε η λέξις Αβδηριτισμός χρησιμοποιείται, οσάκις θέλομεν να δώσωμεν την έννοιαν της ασυναγώνιστου και πρωτοτύπου μωρίας. Αβδηριτισμόν λοιπόν διαπράττομεν επεκτεινόμενοι και μεγαλουργόντες ναυτιλιακώς, εάν δεν περιφρουρήσωμεν το μεγαλούργημα. Και δεν δυνάμεθα να το περιφρουρήσωμεν κατ’ άλλο ασφαλέστερον τρόπον, παρά μόνον εάν οργανώσωμεν αρτίαν Ναυτικήν Εκπαίδευσιν. Όπως η κρήνη των Αβδηριτών, ελείψη ύδατος, ήτο ξηρά και ανωφελής, ούτω και η άνευ ψυχής ναυτιλίας μοιραίως θα καταντήση εις σκωρίαν και διάλυσιν. Ψυχή δε της ναυτιλίας είναι οι άνθρωποι, που θα επανδρώσουν τα σκάφη και τα διευθύνοντα ταύτα γραφεία. Η ύπαρξις του τυχαίου ανθρωπίνου υλικού, εις ουδέν ωφελεί. Τοιούτον υλικόν, ενόσω κατοικοίαι η Γή, θα υπάρχει πάντοτε….”
Γ.Χρ. Λαιμός
